Dag 9, 10, 11 en 12

Eindelijk weer (degelijk) internet!
Bedankt voor alle leuke reacties weer! Ga er maar lekker voor zitten, want het wordt een lang verhaal...

Dag 9 (Tissa):
We zijn allevier ochtend mensen geworden. We staan om vijf uur op. We gaan op ochtendsafari in Bundala national park. Dit is een kleiner park dan gisteren, maar dat betekent ook dat we het park met minder toeristen hoeven te delen
Nog voordat we entree hebben moeten betalen, zien we al krokodillen (alleen ogen en neus, maar het telt), mooie vogels en bij het betalen aan de kassa komt er ineens een olifant langslopen. Zelfs de mensen die er werken zijn onder de indruk.

!!Het volgende stukje is niet geschikt voor mensen met een zwakke maag!! Ook als je een beelddenker bent is het waarschijnlijk niet een goed idee om verder te lezen. Sla dit stuk dan even over...

Andre moest nog even naar de wv.... Hij is daar al geen fan van, op andere plaatsen dan de van Goghstraat te Dordrecht. Helaas moet het soms toch gebeuren (soms meerdere malen per dag). De publieke wc's van Sri Lanka staan er bij ons niet om bekend dat ze erg schoon zijn. Ze staan er wel om bekend dat meestal een (voor ons) essentieel onderdeel ontbreekt bij het betreden van de ruimte. Een toiletpot, wcpapier, een hendel om door te trekken, licht, hygiene... Deze mist bijna alles van het bovengenoemde, maar de nood is te hoog! Gehurkt hangt hij boven de pot om zijn ding te doen. Bij het afvegen gat het gruwelijk mis..!
De toiletrol(die er zowaar wel is..) hangt erg hoog. In het donker kan Andre niet alles goed zien... Hij pakt de rol, maar dan springen er een aantal kikkers uit! Van schrik laat Andre de rol vallen in de waterbak van het toilet... Daar zit geen water in(wat vreemd is..) Andre wil hem pakken, maar dan springen er nog veel meer kikkers uit!! Let wel: Dit gebeurt allemaal zonder verlichting he! Dat is dus extra spannend!
Maar nu...?
Lang verhaal kort. Andre heeft afscheit(of afscheid) moeten nemen van zijn boxershort...

Doortrekken was trouwens onmogelijk, dus de toiletdame wacht een onaangename verrassing...

Het gebied van dit park is mooi. Er is veel water, waardoor het veel meer groen heeft dan het andere park. Het staat bekend om zijn grote variatie aan vogelsoorten. Degene die we herkennen zijn: ooievaars, reigers, pelikanen, lepelaars, visarenden en kraaien. Andere vogels zijn felgroen en blauw :D Naast vogels zien we ook weer veel apen, buffels en krokodillen. Op een andere jeep na is er verder niemand. We zijn een met de natuur.... :P

Na de trip nemen we nog even een duik en pakken we onze spullen. We verblijven in hetzelfde stadje, maar op een andere plek. Deze hadden we toevallig al geboekt, dus we moeten afscheid nemen van het zwembad.

Het guesthouse waar we komen heet Nature Resort (Laat je niet misleiden door het woord 'Resort', dat geben ze al snel hier aan een gebouw met vier muren en een bladerdak...) We zoeken een relaxte plek om te hangen, juices van fruit te drinken en om later te gaan eten. We genieten een heerlijke maaltijd tussen dei wifi-ende Chinezen en medeHollanders. Daarnal gaat ons lichtje uit...

Dag 10 (Tangalla):
We vertekken richting Tangalla, die een plek aan het strand in het zuiden van Sri Lanka. De reis verloopt voorspoedig, dus we zijn er lekker vroeg. We hebben een beach cabana. Een simpel hutje met een bed (en klamboe) een douche en een wc, maar dit is voor ons voldoende. Buiten kunnen we relaxt zitten of liggen in een hangmat. Het strand is op 40 meter loopafstand.
We gaan naar het strand om even lekker af te koelen, het is hier namelijk best wel heet overdag. Omdat het niet het beste seizoen is aan deze kant van het eiland, is het water erg ruw. Met veel geweld zien we grote golven(3 meter) omslaan in de branding. Dit gebeurt zo'n 10 meter van het strand af. Als de volgende golf dichterbij komt, zuigt de ocean al het water van het strand af om het een paar seconden later er weer keihard op te smijten!
Wij vinden dat we wel goed kunnen zwemmen, dus we gaan het water in. We golven lekker mee en meestal kunnen we staan, maar soms sta je precies op de verkeerde plek. De golven slaan dan precies om en wij zijn dan nergens meer (soms letterlijk...) We worden met onze lichamen op het strand gekwakt, breken bijna ons nek en hebben zandschaafplekken, maar we vinden het te leuk om te stoppen.

We eten, chillen. juice, bla bla bla

In de avond gaan we met een tuctuc naar een ander strand. Het ritje is bijna volledig in het donker, over hobbelige C-wegen.... We komen aan bij een gebouw waar mensen werken en vertellen over de schildpadden die daar eieren leggen en hoe zij deze beschermen. We wachten daar totdat mensen ons komen halen om te vertellen dat er een schildpad het strand op komt.
Dit duurt gelukkig niet te lang.. Met nog zestig andere mensen gaan we het strand op. We moeten allemaal erg laag blijven, want de schildpad is nog aan het graven en hij kan dan gestoord worden door ons. Dus wij gaan, als soldaten op D-day, gebukt en gehurkt het strand over.
In de tijd die we zitten te wachten, onder de bijna volle maan, zien we ineens een groot zwart gevaarte uit de oceaan komen. Blijkt dat er nog een het strand op komt! Het dier laat een groot spoor achter, zo groot dat we het zelfs in het maanlicht kunnen zien.
Als de schildpad (later horen we dat het een groene schildpad is) begint met leggen, mogen we komen kijken in groepjes. We zien de eieren vallen. Het zijn er zo'n 40 en ze zijn zo groot als pingpongballen. Een tweede keer mogen we wat langer kijken, de schildpad is nu de eieren aan het ingraven. Ze is iets groter dan een meter lang.
Met een voldaan gevoel gaan we terug naar onze cabana...

Oja, we zagen ook nog een vuurvliegje!

Dag 11 (Tangalla):
We staan weer bijtijds op, want we doen een mangrove tocht met een catamaran. We hebben geen idee wat ze daarmee bedoelen in Sri Lanka, maar we zien het wel. Het blijkt zo'n hele smalle, lange boot (Erwin kon beide benen bijna niet naast elkaar erin proppen, zo smal dus...) met aan de rechterkant een drijver, voor het evenwicht.. De gids peddelt en wij hoeven alleen maar te genieten, kiekjes te maken en te 'ohhh- en ahhh en'. We gaan vroeg, omdat er dan de meeste dieren te zien zijn. We varen langs (en onder) bomen door waarvan de wortels nog meters boven het water uitkomen. Zien varanen in allerlei soorten langs onze boot komen. We zien bomen met vele vogels. Vooral het stuk natuur waar we in varen is onbeschrijflijk mooi. Dit probeer ik dan ook nu even niet, want het is onbeschrijflijk...

We gaan nog even slapen...

Hierna nemen we weer een duik in de wilde golven. We krijgen zoutspoelingen waar de meeste drogisterij-artikelen nog een puntje aan kunnen zuigen, maar het is weer erg leuk.

Eind van de middag (dan ist niet zo warm meer) gaan we naar Mulkirigala, dit is een tempel in en op een grote berg(rots) . Als er uit de tuctuc stappen, worden we overspoeld door verkopers van bloemen. Om te offeren aan Boeddha. We doen (in ons hoofd natuurlijk) iene miene mutte en bij die kopen we de bloemen. Ook is er nog een vrouw, ze is 90 jaar oud, die ons popcorn wilt verkopen. Erwin kan haar niet weerstaan (en verstaan ook niet trouwens) en koopt een zakje. Hij wil wel met haar op de foto. De vrouw komt bij Erwin tot zijn navel. Dit is een leuke foto geworden! :D
We zien hier kamers met liggende Boeddha's en Erwin en Laura worden nog gezegend door iemand die daar rondloopt. De rest van de klim lopen ze met een witte stip op hun hoofd.
Bovenaan gekomen verwachten we een immense Boeddha, maar het blijkt er een van de xenos te zijn volgens Danielle. Beetje jammer... Gelukkig vinden we een mooie uitstekende rotspunt waarop we weer een fotoshoot kunnen doen. Deze zijn natuurlijk om in te lijsten...

Als we terug komen gaat Andre bloggen en de rest drinken en chillen met reggaemuziek (de wereld is niet eerlijk verdeeld...) Helaas heeft de pc er geen zin in en heeft Andre bijna voor niets een uur achter de pc gezeten... (Sommige van jullie kunnen zijn gezicht nu voor zich zien ;) Gelukkig een stuk van het verhaal uit kunnen printen, zodat het niet opnieuw verzonnen hoeft te worden.

We lopen terug naar onze cabana als we onderweg een BBQ zien en ruiken. We worden overgehaald om mee te eten (we zeurden al een tijdje over het niet diverse eten) dus we gaan zitten. We eten heerlijke witvis en kip, drinken cocktails, krijgen gratis shotjes Arrack(locale drank) en vertellen verhalen. We ontmoeten een Duitser die alleen reist, praten met locals over investeren in Sri Lanka, een oudere man die drie keer per jaar langskomt om gezellig te doen met jongentjes.. en over de gevolgen van de tsunami. Iedereen hier heeft wel mensen verloren of zelf het water gevoeld. Heftige verhalen...
Als we op bed gaan liggen horen we de krachtige golven keer op keer keihard op het strand slaan. We hebben ontzag voor het water en respect voor de mensen die hier weer gewoon aan het werk zijn, op tien meter afstand van de killer die hun familie van het leven heeft geroofd...

Dag 12 (Galle):
We vertrekken in de ochtend richting Galle. Volgens Chris Zegers (onze reisgod) een plek die je gezien moet hebben! Ook volgens de lonely planet trouwens... en alle andere reizigers en locals die we spreken! Off we go!

Onderweg stoppen we nog even bij 'the blowhole'. Een natuurlijk uitgeslepen formatie waardoor water met een grote kracht omhoog gespoten wordt. We betalen weer als foreigners en zijn naast de blowhole ook zelf een attractie. We zijn de enige toeristen die er lopen.
Owja, het is ook 'poyaday'. Volle maan en iedereen is dan vrij. Mensen gaan dagjes uit, bezoeken familie en doen leuke dingen. Het is dus erg druk... We lachen vriendelijk, gaan ongewild op de foto en delen stempels uit aan kleine kinderen.

De weg langs de kust is mooi (wegen zijn hier trouwens best ok, de hoofdwegen dan...) We zien steltvissers (die daar alleen maar zitten om naar geld te vissen in plaats van echte vissen..) en een tempel op het water.

We arriveren in Galle, waar we weer een netjes onderkomen hebben in de vorm van een kamer met bed, douche, wc en airco :D
We doen een middagdutje, want het is te heet om 's middag iets te ondernemen.
Daarna gaan we naar Galle fort. Dit is een fort uit de tijd dat de Nederlanders hier de baas waren. In het fort staan oude Nederlandse huizen, mooie nieuwe gebouwen, gerenoveerde gebouwen, restaurants en hotels.
Eerst moeten we pinnen en een lokaal iemand wil ons wel vertellen waar dat is... Hij ruikt naar alcohol, maar we komen er toch... We hoeven hem niet te betalen, maar hij heeft melkpoeder nodig voor zijn zieke dochter.. We vertrouwen het niet, dus we geven hem maar gewoon wat geld.. Kan je van melkpoeder drugs maken, weet iemand dat?

In het fort lopen we over de vesting, zien we een mooie zonsondergang, staan groepen kinderen te zingen en dansen bij een djembee, zijn mensen aan het vliegeren, maken we mooie foto's, zien de volle maan en een vuurtoren. Daarna eten we in het 'Dutch hospital'. Zo heerlijk als bij 'a minute by tuctuc' hebben we nog niet gegeten. Hier gaan we morgen weer heen!

Nu lekker slapen, morgen gaan Erwin en Laura op een trip en mogen Danielle en Andre uitslapen...

Groetjes!