Dag 19

We worden gewekt (zoals al bij meerdere ochtenden) door onze Chinese buurkindertjes, die rennen en gillen als favoriete bezigheid hebben. Ouders zijn dan nog volop bezig met hun eigen ding (camera's instellen <--- ik denk graag in stereotypen), dus de kinderen kunnen een tijd lang hun gang gaan. We zien dit maar als een wekker die te ver weg staat om uit te slaan, ook al wil je heeeel graag slaan.

We hijsen onszelf en onze wallen uit bed en maken onszelf en onze dagrugzak klaar om op pad te gaan.
Met de trein (voor 25 eurocent pp) gaan we naar de Batu Caves. Voordat we daar zijn verbazen we ons nog over de goede staat van de trein en hoe trots ze erop zijn. Je kunt zelf (ongelogen) t-shirts en mokken kopen met 'I love train'. Waar kunnen we betalen??
De trein heeft ook een heuse vrouwenwagon, waar dat voor nodig is, is voor ons een compleet raadsel... Iedereen, maar dan ook echt iedereen is hier met zijn telefoon bezig, de hele fuck*ng dag. Ook als mensen uit eten zijn, zitten ze alleen maar op hun telefoon. Socializen met andere vrienden terwijl je met vrienden aan het eten bent. Laten wij het AUB nooit zo ver komen!!
Maargoed, de vrouwenwagon. Waarom geen mannenwagon? Playstation, een tap, etc etc.. Hier kunnen we avonden mee vullen...

Bij de toeristische trekpleister aangekomen zien we een 42 meter (gokje) hoge buddha staan, imposant en nog in goede staat. Daarachter de 272 treden tellende, kuitspierpijn bezorgende, vol met brutale (letterlijk) apen lopende trap.
We willen hem bijna gaan trotseren tot Andre een plaatje van een cobra ziet. Deze (en 'more beautiful things') zijn allemaal te zien in een exhibitie waar we (natuurlijk) weer wat geld voor neer moeten leggen.
gehypnotiseerd door het idee dat we slangen kunnen zien gaan we naar binnen. Hoewel we er weinig van verwachten, valt het toch nog erg tegen.
De dans die we te zien krijgen wordt zonder enig enthousiasme gegeven. In een (met discoverlichting verlichte) grot staan beelden van alle goden die India aanbidt. We zijn de enigen die er rondlopen(lees:rennen) en gaan hier snel weg. In een andere grot is een waar 'reptile cave' gemaakt. Een man met een python om zijn nek wil ons ermee op de foto nemen, we weigeren omdat we het zielig vinden. De rest van de dieren zit in armoedige glazen bakken, met als dieptepunt een megagrote bloempot zonder enige aankleding oid met daarin een grote schildpad. Je ziet de muntjes liggen die mensen erin gooien. Ik hoop dat de schildpad ook ooit een wens mag doen... Laat deze uitkomen...
Weg hier!

Dan moeten we er toch aan geloven, de 272 treden. Een ware test voor je conditie. Eenmaal boven hebben we mooi uitzicht over de stad en toegang tot een tempel. Dit is allemaal erg indrukwekkend. We kijken naar apen die allerlei voedsel van toeristen stelen, een aap die een flesje ijsthee leegdrinkt (op de grote mensen manier!) en naar superblanke mensen die ook een gebed doen en een rode stip op hun hoofd krijgen. Het kan hier allemaal...
De afdaling gaat gelukkig een stuk makkelijker, de conclusie van deze trip is, dat apen ook gek zijn op KFC. Dus...

Na een lunch gaan we Chinatown in om nog wat souvenirs te shoppen. We komen langs vele, vele kraampjes waar ze troep verkopen. Neem de ice watches, de DR DRE koptelefoons, Hugo Boss kleren, noem maar op.
Tussen al deze crap (waar je zeker de helft vanaf kan krijgen) vinden we ook de dingen waar we tegenaan moesten lopen...
Andre wil nog een fris t-shirt voor de terugweg, maar deze mag niet meer kosten dan 20RM(5 euro). Valse DC, Nike en sesamstraat t-shirts gaan het net niet worden. Het is een t-shirt van de veilige haven '7/11' geworden. Voor de reizigers onder ons, 'you know what i mean!'

We moeten nu geen souvenirs meer kopen, we zitten vol!

We eten bij een foodcourt op de derde verdieping van een winkelkcentrum. Dit geniale concept willen we in NL ook gaan beginnen, het werkt als volgt: Je hebt een grote hal(court) en daar zet je heel veel tafels en stoelen neer. Dan plaats je langs de rand een heleboel eettentjes(food) en hoppa! Voor ieder wat wils!

We sluiten de dag af met chocoladecake en brownie. Het was weer een mooie dag!

Ciao!