Dag 4

Een trein dendert over de rails, bussen ronken voor het stoplicht. Een motor trekt hard op. We staan voor het raam te kijken naar de activiteit binnen ons gezichtsveld.
een man zet zijn kraampje (een tafeltje met wat koekjes) buiten. Waarom zo vroeg, wat verwacht hij te verkopen deze dag? Twee mensen zitten doelloos op de stoep te staren. Waar wachten ze op?
Vrolijke 'kerstversiering' hangt boven de weg. Net buiten de schaduw van een gevel tegenover ons hotel zien we twee benen liggen, op de grond, vanaf de knieen wordt het zwart.
Een wij maar kllagen over de herrie, hij lijkt er dwars doorheen te slapen. Hij slaapt toch wel..?
De moskee schalmt het ochtendgebed, het is 5.30 a.m.
Goedemorgen Kuala Lumpur.

We nemen de trein naar het bussstation. We zijn goed op tijd. Om 9.00 gaat onze bus naar Melaka. We zitten vroeg bij de gate te genieten van ons ontbijt, wat bestaat een paar croissants, een kindersurprise en een sapje. (7/11 food)
Klokslag negen springt het bord van de bus op delayed! Wat zoveel betekent als: ' kijk maar joh, hoe lang je wilt wachten'.
Als er een half uur later een bus komt en we in willen stappen, krijgen we te horen dat onze bus bij de gate ernaast was, maar nu al weg is... op de goede tijd vertrokken.
Na een kort baalmoment onszelf weer herpakt en een nieuw ticket gehaald. Een uur later zitten we in een andere bus...

Onderweg raken we aan de praat met een Nederlands stelletje. Ze hebben al een hotel geboekt en we besluiten mee te gaan om te kijken of er nog een kamer vrij is.
Er is nog een kamer, met shared bathroom, maar dit maakt niet uit, want hebben een onderkomen!
Achter is een balkon met loungebanken met uitzicht op een riviertje en 'the Dutch harbour cafe'. Feels like Volendam, maar dan zonder havenzanger en paling.

Met Thijs en Marjolein gaan we lunchen bij Nancy's kitchen, dit moet de plek zijn om je rijst te eten. Hoe kun je rijst verklooien? Maar goed... we gaan erop af!
Zelf hadden we hier hard voorbij gelopen, maar goed. We zijn backpackers, fo we zijn het niet hee.
We eten nasi en curry, en het is inderdaad lekker. Andre drinkt watermelonjuice, denkt hij, blijkt wintermelon(dafuq?) te zijn. Geen succes, met een raar nasmaakje,,,
We gaanop het plein kijken waar het Stadthuys staat, deze staat helaas in de steigers. Als Chinezen op Kinderdijk poseren we bij een molen, yeah!

Na een noodzakelijke siesta chillen we wat op 'ons' balkon. Daar zien we nog een varaan die ook aan het chillen is.
Tijd om weer te gaan eten (wat geen straf is in dit land, het is hier een culinair paradijs). We belanden in een gang tussen twee gebouwen waar ze het gezellig hebben aangekleed. Het eten wordt helaas in estafettevorm aangeboden, als de ene klaar is, komt het eten van de ander...
Op de achtergrond klinkt een zangeres die de audities van Malaysia's next pop idol niet door kwam, tijd om te gaan dus...

We doen nog een drankje bij een populaire tent en nemen daarna afscheid van onze nieuwe vrienden.
Goede reis terug ;)