Dag 16 en 17

06:30, de zon is nog niet eens op, maar wij wel!
We gaan namenlijk een trip maken, van wel 12 uur lang!
We gaan met een minivan met twee andere koppels (Een Oostenrijks/Filipijnse en een Australische) naar de Cameron Higlands.
Het eerste koppel is bijna 70 jaar oud en de andere zijn rond de 60. De Oostenrijker heeft een waar Schwarzenegger-accent (Get to the minivan, now!!) Zijn vrouw maakt net iets te veel sexueel getinte grapjes(If the face looks nice, you pay a higher price), we verdenken haar ervan dat ze vroeger van lichte zede was...
Het Australische koppel houdt van eten en afdingen, iets waar we smakelijk om hebben gelachen. En wij, wij zijn onszelf. Als gewoonlijk weer de meest normale van het stel!
We rijden eerst twee uur over de snelweg om daarna de kleinere wegen naar boven(zo'n1500 meter) te komen. Onderweg maken we een aantal stops.

Stop 1: Een waterval. Het is een aardige waterval, onderaan zwemmen wat lokale kinderen en je kunt en (natuurlijk) souvenirs kopen. Sorry, we hebben hier voor niemand een kattapult of een ruggenkrabber meegebracht...

Stop 2: Micheal (Jackson). Deze Local, die langs de weg woont met zijn familie heet Micheal, maar heeft de naam Jackson erbij gekregen. Waarom blijft een raadsel, misshien om zijn kapsel. Jullie mogen oordelen... Hij staat met ontbloot bovenlijf en gewapend met een blaaspijp in de berm. Onze chauffeur lijkt vrienden met hem te zijn en begroet hem uitgebreid.
Hij laat ons zien wat hij met zijn blaaspijp(van zo'n anderhalve meter) kan doen en schiet wat pijltjes in een onschuldige teddybeer.
Hierna mogen wij ook even proberen. Zowaar blijken we allebei een verborgen talent te hebben en bezorgen de teddy gratis acupunctuur.
We mogen ook in zijn 'huis' kijken. Dit is een hut op bamboepalen waarin een vuurtje gestookt kan worden en wat dekens liggen. Wat hebben wij het toch goed...
We zien nog net dat de chauffeur de man betaalt voor zijn tijd, dit geeft ons een goed gevoel. Als we wegrijden komt de volgende minivan al aanrijden. Waarschijnlijk ook voor de cursus pijltjes schieten.

Stop 3: De theeplantage. Cameron Highlands zijn beroemd om de theeplantages. Deze zijn adembenemend mooi, dit zien we onderweg al.
We worden helaas gedropt bij het meest drukke stuk, waar alle toeristen komen kijken. We zien in een fabriek hoe de thee(het ruikt er lekker naar thee) wordt gemaakt en daarna, hoe kan het ook anders, is er een winkel waar we thee kunnen kopen. We gaan liever naar het uitzicht en nemen wat mooie foto's... We zijn zelf ook nog even de hoofdattractie als een familie uit Maleisie met ons op de foto wil.

Stop 4: Lunch. We Lunchen in een klein stadje. Het bestellen duurt zeker 15 minuten, omdat de ober bijna alles stuk voor stuk gaat halen. We wisselen verhalen uit met de oudere koppels en eten rijst met kip en garnalen. De Autralische afdingkoning probeert weer vanalles te regelen en doet moeilijk over 10 RM, wat neerkomt op 2,50 euro.

Stop 5: Butterfly garden. We gaan weer een vlindertuin in. Deze is minder groot en mooi. De vlinder slapen ook bijna allemaal, ze liggen namenlijk allemaal op de grond. Sommige doen ook even hun vleugels af als ze slapen. Bijzondere vlinders zijn het dus wel...
Er zijn ook hagedissen, spinnen en slangen. Dit maakt veel goed. Het regent trouwens precies als we hier binnen zijn, dat komt goed uit. Als het hier regent. Regent het hier ook hard!

Stop 6: Markt. De markt is niet erg groot, maar wel erg leuk. Een tweede specialiteit bij de Cameron Highlands zijn aardbeien. Alles, maar werkelijk alles, is in aarbeienthema! De afdingkoning gaat op zoek naar de voordeligste aarbeien en wij slenteren de markt af.
We vinden satay aardbeien, wat zoveel betekent als een paar aarbeien op een stokje gedoopt in honing of chocolade, erg lekker!!
De regen zorgt voor een mooie mist over het uitzicht op de bergen.

Stop 7: Aarbeienplantage.
Hier is niet veel aan, maar we doen een flinke fotoshoot met de oudjes bij een enorme aarbei, dit is wel hilarisch! Ze stellen voor om ipv ons hoofd, ons kruis door het gat van de aarbei te steken, met broek aan, dat wel. Verbaasd door de 'swag' van deze gasten doe ik mee. De vrouwen zijn minstens zo gek, we hebben nog veel te leren...
Deze mannen zijn mannenweekend waardig! :)

We worden netjes thuis afgezet, als op een eerste dat, op de afgesproken tijd.

We eten bij de reggae-bar en leggen een Duitser uit wat de ins- en outs van Maleisie zijn. We zijn al flink ingeburgerd merken we!
Hierna lopen we nog even door Chinatown, waar we weer honderden 'offers we can't refuse' weigeren. Tot onze verbazing stuiten we op twee plastic aquaria met alen en padden, klaar om gewokt te worden. Helaas (of misschien maar goed ook) worden er geen meer bereid, dit had ik graag op film gewild.

Dag 16
We doen eigenlijk niets noemenswaardigs.
We shoppen voor souvenirs, dit lukt aardig, we zijn bijna rond!
Van al het lopen zijn we flink moe en doen het de rest van de dag rustig aan...

Ciao!